⭐️ 4,5 sterren ⭐️
Zonder verwachtingen begon ik aan A dark and hollow star (hierna: ADAHS).
De omslag pakte me direct, wat een gave cover 😍. Toen ik zag dat Illumicrate een read-along organiseerde voor dit boek besloot ik mee te doen.
(Read-along: is een evenement waarbij je met een onbepaald aantal personen een boek samen leest)
Flaptekst:
For centuries, the Eight Courts of Folk have lived among us, concealed by magic and bound by law to do no harm to humans. This arrangement has long kept peace in the Courts—until a series of gruesome and ritualistic murders rocks the city of Toronto and threatens to expose faeries to the human world.
Four queer teens, each who hold a key piece of the truth behind these murders, must form a tenuous alliance in their effort to track down the mysterious killer behind these crimes. If they fail, they risk the destruction of the faerie and human worlds alike. If that’s not bad enough, there’s a war brewing between the Mortal and Immortal Realms, and one of these teens is destined to tip the scales. The only question is: which way?
Het verhaal begint gelijk goed. Het zit vol actie en spanning en je wordt nieuwsgierig naar hoe het verder zal lopen.
ADAHS is een urban fantasy en dat is eigenlijk ook een van de dingen die me erg aanspreekt van dit boek. Regelmatig komen er referenties over onze wereld. Mobieltjes, Netflix, grapjes over Lord of the rings en Harry Potter. Hierdoor voelde het verhaal erg uniek aan en zat ik regelmatig hardop te lachen.
Wel vond ik de wereld best ingewikkeld. In de eerste hoofdstukken merk je al gauw dat er meerdere fantasy elementen zijn samengevoegd om een bijzondere wereld te creëren. Zo zijn er Titanen, elven, feeen, aardmannetjes, demonen.. noem maar op, is de magische wereld verdeeld in Seelie en Unseelie courts en bevat het verhaal een ingewikkelde hiërarchie en geschiedenis. Al met al vond ik het best veel om te behappen.
Als ik een boek lees heb ik het liefst dat ik alles tot in de puntjes begrijp en snap. Dat was hier een stuk lastiger.
Voordeel is wel dat dingen uitgelegd blijven worden. Je hoeft dus niet te blijven hangen ergens als je het nog niet helemaal begrijpt, dat komt gaandeweg wel.
Het verhaal wordt verteld vanuit 4 verschillende personages die je steeds afwisselend volgt. De een meer dan de ander. Dit vond ik ook erg fijn, je leert zo iedereen goed kennen en begrijpen.
“Nobody cares! People are dying and nobody cares. An entire community of people made to feel that they don’t matter- it makes me sick. It eats at me, because feeling that? The soul-crushing hopelessness that drowns everything else inside you and tells you you’re totally and completely alone, that you’re nothing but a tool, a means to an end, a burden and no one will really miss you when you’re gone? I know exactly what that’s like.”
ADAHS weet feilloos de pijnpunten in de fictieve (maar ook onze huidige) maatschappij aan te wijzen en deze bespreekbaar te maken.
Wat is het toch fijn als een boek waar je geen verwachtingen voor hebt je zo weet te verassen. 😍
Geschreven door Ashley Shuttleworth
Boekenzuurstof 