⭐️ 4,5 sterren ⭐️
Lucie is al haar hele leven alleen met haar moeder. Samen zijn ze vaak verhuisd en ze zijn zojuist in Cressville komen wonen. In Cressville krijgt Lucie vrienden bij wie zij zich thuis voelt, daar is ze natuurlijk ontzettend blij mee, maar tegelijkertijd krijgt zij het gevoel dat haar moeder iets voor haar achter houdt. Wat zou dat kunnen zijn?
Met een warm en tevreden gevoel sloeg ik dit boek dicht. Wat een mooi en rakend verhaal is dit. Lucie is een leuk en sympathiek personage. Ik denk dat velen zich in (delen van) haar kunnen herkennen en wat Lucie doormaakt is eigenlijk iets wat ook voor velen op een bepaald punt herkenbaar is.
Ik hoop dat Wees Lucie in elke schoolbibliotheek te vinden zal zijn. Want naast dat dit boek een shortie (kort en gemakkelijk te lezen) is bevat hij zulke mooie boodschappen. Boodschappen die jongeren hun hele leven bij zich zullen dragen en steun uit kunnen halen. Want Wees Lucie geeft houvast. Wees Lucie biedt hoop. Wees Lucie is eerlijk en realistisch over het leven, de dingen die we mee maken en de pijn die het ons doet. Maar daarnaast, en ook juist daarom, is dit een verhaal die een steunpunt die je kan ankeren in moeilijke tijden.
De schrijfstijl is direct, heel ‘matter of factly’, iets wat erg past bij dit verhaal. Er zijn geen onnodige details, je wordt niet afgeleid door beschrijvingen, er wordt nergens om heen gedraaid. Dit is er. En zo gaat het.
De schrijfstijl droeg bij aan hoe erg het verhaal mij raakte, de woorden kwamen goed binnen.
Geschreven door Astrid Boonstoppel
Uitgegeven door Blossom Books
Recensie exemplaar